در آستانه ی نوروز ۱۳۹۰ دل می شویم...
.
.
.
.
.
سلام به همه ی عزیزانی که سال ۱۳۸۹ رو در کنارشون گذراندم
لحظات خوب..بد..تلخ و شیرین.
هرچند به یادموندنی
دوستان عزیز یک سال جدید رو پیش رو داریم. سالی که برای تک تک
ما ها اتفاقات زیادی رو رقم خواهد زد.
از خدای بزرگ و مهربونی که توی دل هممون جا داره میخوام که این
سال برای همه سرشار از سلامتی..آرامش..برکت..بزرگی و عشق
حقیقی باشه.
چه خوبه که این آخرین روز رو توی دلامون با خودمون خلوت کنیم و
تمام کارهای سال ۱۳۸۹ رو برای خودمون مرور کنیم.
اتفاقاتی که از وجودشون خرسندیم...اتفاقاتی که تلخ بود و از کنترل
ما خارج..پشیمونی ها و حسرت ها...کارهای نا تمام.
عزیزترین هام...
از ته قلبم دوستون دارم
میدونم که هیچ انسانی کامل نیست..خطاهای منم در سال ۸۹ کم
نبود.اما میدونم انقدر قلب بزرگی دارین که بتونین منو ببخشین.
و آرزو میکنم سال ۹۰ رو آگاه باشیم در هر لحظه ش.
این ها تنها حرف های کسی بود که میدونم مدتی رو کوتاه یا بلند
مهمان قلبای مهربونتون شد.
دوستتون دارم
نوروز ۱۳۹۰ مبارک
صدف کیهانی
سلام دوست خوب من صدف
یار همیشگی سایت شعر نو
تبریک بهار را از این حقیر پذیرا باشید
منتظر تبادل لینک و اندیشه هستم
و بروز
http://shere-sabzevari.persianblog.ir
سلام دوست خوب من
بروز هستم
منتظر قدوم سبز شما و نظرات ارزشمندتان
سلام دوست خوب من
بروز شدقفسم
که از گل و مخمل و نور است
منتظر قدوم سبزتان
سلام دوست خوبم
امیدوارم در سال جدید به همه آرزو های خوبت برسی و هر روزت همراه با شادی و سلامتی باشه ... من به روزم ... خوشحالم می کنی اگه در سال 90 هم همراهیتو ازم دریغ نکنی و بازم مهمانم باشی ... سربلند باشی .
بهاره [بدرود]
سیزده بدر خوش بگذره
بارورترین روزهای زندگی را کاش
کنار برکه ی الفت نماز می خواندیم
شعور قطره در آبگیر می بودیم
صدای خنده ماهی -سرود گندمزار
و ریشه های صنوبر که دزدکی در آب
کنار رقص هماهنگ پونه وحشی
تمام راحتی برگ را ترانه می خواند
چه حس لطیفی سوار بر نی هست
در آنزمان که تمام طبعش را
به دست ناز نسیم می کاود
چه اندازه عشق لبریز است
میان چل چله هایی که در نوازش نور
به نرمی نگاه می بافند
برای حنجره ی تولد گلها
و در طواف شلوغ یک شاتوت
که طعم لذت خود را به باد می بخشد
تمام فرصت خود را شتاب می کردیم
و می دانستیم
که در حضور زلال داودی
می شود زایش خدا را دید
می شود آری در آشیانه ی دشت
یک سبد زنبق از صفا اورد
و تب گنگ خود فریبی را
در هم آغوشی برکه
به روان آبها بخشید
می شد ای کاش سبز می بودیم
می نشستیم و عشق می خواندیم
در تپشهای قلب آیینه
در تلاقی ماه با خورشید
در عبور روزهایی نو
می شد ای کاش سبز می بودیم
می شد ای کاش سبز می بودیم!!
ه.مبهوت
وقتی به روستا می روی تمام حس درخت و کلاغ و صدای اب را در جوی حس میکنی و انجاست که دیگر از نفرین سخن نیست و تمام تحسین است و زیبایی جایی که می شود به قول گوته با سکوت به اطراف نگاه کرد و تولد عشق را اموخت . جایی که انسان فارغ از تب و تاب این زندگی ماشینی فقط با هوا و گل و پروانه دمساز است .ما چشم شعرمان بسته شده هوش عشقمان نیست و بوی خوش کاهگل را دیگر نمیفهمیم . این زندگی ماشینی چه به روزمان اورد نمی دانم.کاش می شد گریخت و در گوشه ای در خیال سبزی و گل زندگی کرد گرچه آنوقت می گفتند دیوانه ای از ادم بدور هستی و......
هر چه هست دوستان من دلم لک زده برای روستایی که در آن ماشین نباشد و جز صدای پای طبیعت چیزی نشنوم!!
پلشتی زندگی ما بخاطر همین دوری از دیدن اینهمه زیبایی و عشق بخداست به قول کریشنا مورتی :هرکس نتواند زیبایی یک گل را تحسین کند لاجرم نفرین کردن می آموزد..
و این حرف خود بنده حقیر است خدا کسی را بخواهد عذاب کند از نعمت عشق محرومش میکند جهنم در ازای محرومیت از نعمت عشق هیچ نیست
پس دوستان خوب من عاشق با شید تا می توانید.
سلام جناب هاشمی
بسیار بسیار زیبا گفتید
لذت بردم
حرف دل من رو هم زدید
سلام دوست خوب من
به روز هستم
منتظر قدوم سبز شما
سلام
خیلی ممنون از حضورتون
وتشکر به خاطر انتقاد سازنده شما
خوشحال میشم گهگاهی به وبم سر بزنید
نوشته های زیباتون که کد گذاری شده
و متاسفانه از نخوندنشون
اما چند تا از شعراتون که تو سایت شعر نو بود خیلی
زیبا بودن
موفق و سبز باشی