دریچه ی دو چشم من چون غنچه باز شد
دستان گرمت نازنین سویم دراز شد
غرق نگاه گرم تو آهی برآمد
چون شاپرک چرخی زد و در سینه راز شد
... صدف کیهانی ...
۱۳۸۹/۱۰/۱۶
تقدیم به نازنینی که جز صدای مهربونش..نگاه دوست داشتنیش و خاطرات خوش
چیزی برام به جا نذاشت.
سحرم یک سال شده و جات بینمون خیلی خالیه...دلم برات تنگ شده و همیشه
دوستت دارم. ۱۱ دی ماه ۸۸ پر کشیدی ولی یادت همیشه تو قلبامون باقی میمونه.
روحت شاد...
( برای شادی روح سحر یک فاتحه بهش هدیه کنید.ممنونم )
به یکباره رفتی...غما زد جوونه
حالا با نبودت...میگیرم بهونه
نگفتی چی میشه...ندیدی چشامو
تو رفتی و حتی...شنیدی صدامو؟
چه بی تاب بودم...چه شیون چه زاری
که کردم نبودی...نمونده قراری
همه آرزوهام...به یکباره خشکید
رسید باد پاییز...گل نازمو چید
گذشته گذشته...روزا از پی هم
چی میشد اگه باز...تو رو من میدیدم؟
همه دور هم جمع...میشیم باز دوباره
که امشب با هر شب...واسم فرق داره
یه شاخه گل رز...تو دستم..نگاهم
شده غرق خواهش...چه خواهم؟چه خواهم؟
نگارم که رفته...نمونده قراری
خدایا دوباره...شده سیل جاری
هنوزم تو فکرم...دارم راه چاره
که شاید یه خوابه...تمومی نداره
تو خوابم..پریشون...یک سال گذشته
نبودت دوباره...چقد سخت گشته
... صدف کیهانی ...
۱۳۸۹/۱۰/۱۱